Faraonska molitva uznosi se
Iz sarkofaga sa blagom
umirućeg Velzevula.

Nečista krv
teče  pomamno
uzburkanoga lica
ozlojedjenoga  manijom
grotesknih  prikaza 
koji peku
tople usne
I tijelo od vrućine
koje dahće poput
zamorenog psa
u zlokobnim očima.

Zločinačke ruke
umivaju se, grče
I užasno tresu
taoce straha
obamrlim nevidovnim
bolom I zebnjom
teškom u srcu,
u ponoru mučnom
bude se I marširaju
ponositi  stihovi
rodjeni iz pljuska kiše
koja orošava zemlju.