Jesen

Jesenje lišće
nijemo posmatra noć
beživotnim očima
i klonulo truli
na zemlji
pokislo od kiše .

"Život je uplašeni taoc smrti
uzvikuje uzbudjeno
pobjedonosnim glasom
novembarski smutni dan
nerodjenim zvijezdama ."

U pepelištima kosmosa
niču pupoljci
vaskrsne svjetlosti
i obasjavaju gusti mrak
turobne Zemlje .

Jesen je nalik na ubogog
barona od Sigonjaka
koji melanholično
samuje medju
opustošenim zidinama
svoga dvorca
i proklinje zli udes sudbine .