понедељак, 8. јун 2020.

Треба загрлити распете истине и далеко отпутовати са њима.

Курјаци знају само како мирише месо и крв.

Изгарањем ума у вртлозима сумњи зачиње се плод религиозности.

Бог је вјечна тајна прољећа, зато тако неодољиво гине душа за њим.

Хладно срце је ђубриште поред пута.

Прегризи бетон на путу ка својим сновима без страха да ће ти испасти зуби.

Вјера је рађање пробуђене љубави из мучеништва сумњи.

У човјеку ратују сви ратови свијета.

Пресушене ријеке ноћу плачу пијане у задимљеним крчмама.

Одора раздора распусног свијета трнов   вијенац је на глави мудрима.

Без зиме, прољеће би било сјена и страшило.

Нема коментара:

Постави коментар

Учитељу мој богоносни, славо Православља, загледан у Богочовјека Христа, учио си нас својим Крстоваскрсним животом са ревношћу Христообразно...